Het zwijgen van Jaap

Jaap was een harde werker. Als hij thuis was, verborg hij zich liefst achter zijn krant. Vanachter de pagina’s becommentarieerde hij de wereld. En zijn gezin. Maar verder zweeg hij vooral en eigenlijk wist niemand precies waarom... Totdat zijn kleindochter de krant wegduwt en vraagt of ze hem mag interviewen. Over de oorlog. En als Jaap eindelijk begint te vertellen, houdt hij niet meer op. Jaap vertelt over de Tweede Wereldoorlog, Kamp Amersfoort, over de Arbeidseinsatz aan het Russische front, over de barre tocht terug naar huis en over alle ontberingen waar niemand ooit meer om vroeg. Of toch? Want Het zwijgen van Jaap gaat ook over vragen 

stellen, delen en verwerken.

Monique van Dongen liet zich inspireren door het leven van haar inmiddels overleden schoonvader. Zijn zwijgen fascineerde haar. Met het werkstuk van haar nicht als start punt deed ze onderzoek in oude kranten en brieven, en ging ze op zoek naar ervaringen van lotgenoten. Zo onthulde ze het mogelijke verhaal van haar schoonvader.